Pauca mutat vel plura sane;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Quare conare, quaeso. Duo Reges: constructio interrete. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.
Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;
Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Nam omnia, quae sumenda quaeque legenda aut optanda sunt,
inesse debent in summa bonorum, ut is, qui eam adeptus sit,
nihil praeterea desideret.

Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum
suum municipium esse existimet?

An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.

Restatis igitur vos; Illa tamen simplicia, vestra versuta. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Nam cum appetitus ille animi aliquid ad se trahere coeperit consulto, quod sibi obsit, quia-sit sibi inimicus, cum id sua causa faciet, et oderit se et simul diliget, quod fieri non potest.

Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius adumbrata opinione laetentur?
Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Falli igitur possumus.: Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.
Tenent mordicus.: Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros.
Bork: Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
Bork: Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
Bork: Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Nulla erit controversia.: Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.