Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis istud possit, inquit, negare? Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Sit enim idem caecus, debilis.
Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Duo Reges: constructio interrete. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Ex quo intellegitur nec intemperantiam propter se esse fugiendam temperantiamque expetendam, non quia voluptates fugiat, sed quia maiores consequatur. Ratio quidem vestra sic cogit.
- Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
- Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
- Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis.
- Bork
- Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
- Ita prorsus, inquam;
- Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
- Haec dicuntur inconstantissime.
- Sed mehercule pergrata mihi oratio tua.
- Istic sum, inquit.
- Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.
- Quid est igitur, inquit, quod requiras?
- Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
- Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.
- Sed tamen intellego quid velit.
- Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?