Tum ille: Ain tandem?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Erat enim res aperta. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum;

Nam ista commendatio puerorum, memoria et caritas amicitiae,
summorum officiorum in extremo spiritu conservatio indicat
innatam esse homini probitatem gratuitam, non invitatam
voluptatibus nec praemiorum mercedibus evocatam.

Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus
et acutis auditis de sententia decedere?

Itaque contra est, ac dicitis;

Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

Modo enim fuit Carneadis, quem videre videor-est, enim nota imago -, a sedeque ipsa tanta ingenii, magnitudine orbata desiderari illam vocem puto.

Beatum, inquit.

Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

Quare attende, quaeso.

Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

1. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi.
2. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
3. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.

Duo Reges: constructio interrete. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Sed quid sentiat, non videtis. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.

• An hoc usque quaque, aliter in vita?
• Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
• Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?
• Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.
• Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.
• Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.