Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.
Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.
Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis.
Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;

Duo Reges: constructio interrete. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Quis est tam dissimile homini. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.

Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.
Cave putes quicquam esse verius.
Hoc unum Aristo tenuit: praeter vitia atque virtutes negavit rem esse ullam aut fugiendam aut expetendam.

Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Videsne quam sit magna dissensio? Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Mihi enim satis est, ipsis non satis. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?

Atque omnia quidem scire, cuiuscumque modi sint, cupere
curiosorum, duci vero maiorum rerum contemplatione ad
cupiditatem scientiae summorum virorum est putandum.

Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia
tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.

Bork: Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;
Non igitur bene.: Hominum non spinas vellentium, ut Stoici, nec ossa nudantium, sed eorum, qui grandia ornate vellent, enucleate minora dicere.