Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Quonam modo? Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Bonum integritas corporis: misera debilitas. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Duo Reges: constructio interrete. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Aderamus nos quidem adolescentes, sed multi amplissimi viri,
quorum nemo censuit plus Fadiae dandum, quam posset ad eam
lege Voconia pervenire.

Quod non subducta utilitatis ratione effici solet, sed ipsum
a se oritur et sua sponte nascitur.

Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
Sed videbimus.
Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.

Primum divisit ineleganter;: Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Bork: Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.
Bork: Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Hoc non est positum in nostra actione. Cur iustitia laudatur? Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Ille incendat? Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Esse enim, nisi eris, non potes. Haeret in salebra.

Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?
Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
Quibus rebus vita consentiens virtutibusque respondens recta et honesta et constans et naturae congruens existimari potest.
Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.
Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit.
Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Facillimum id quidem est, inquam. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Contineo me ab exemplis. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.