Esse enim, nisi eris, non potes.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Principiis autem a natura datis amplitudines quaedam bonorum
excitabantur partim profectae a contemplatione rerum
occultiorum, quod erat insitus menti cognitionis amor, e quo
etiam rationis explicandae disserendique cupiditas
consequebatur;

Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus
cotidie, alter videt.

Temporibus autem quibusdam et aut officiis debitis aut rerum necessitatibus saepe eveniet, ut et voluptates repudiandae sint et molestiae non recusandae.

Ac tamen hic mallet non dolere.
Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest.
Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.
Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur.

Bork: Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;
Id [redacted]tilius factum negabat.: Non est igitur voluptas bonum.
Quo tandem modo?: Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.
Sed fortuna fortis;: Non risu potius quam oratione eiciendum?
Sed videbimus.: Collatio igitur ista te nihil iuvat.
Bork: Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?

Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?

Non igitur bene.
Hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem esse velint qui honestate summum bonum metiantur.
Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.
Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Duo Reges: constructio interrete. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Tollenda est atque extrahenda radicitus.