Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Duo Reges: constructio interrete. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Sin aliud quid voles, postea. Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Quid enim possumus hoc agere divinius? Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.

Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus?

Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.
An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;

Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere.

Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.
Laboro autem non sine causa;

Cum enim virtutis hoc proprium sit, earum rerum, quae
secundum naturam sint, habere delectum, qui omnia sic
exaequaverunt, ut in utramque partem ita paria redderent,
uti nulla selectione uterentur, hi virtutem ipsam
sustulerunt.

Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea
translatum ad philosophos nostros esset.

Quid de Pythagora?: Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Bork: Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.
Bork: Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
Bork: Scaevolam M.
Bork: Facillimum id quidem est, inquam.