Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes eius, a quo dissentias. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Quid est igitur, inquit, quod requiras?

Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde? Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Bork: Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est?
At certe gravius.: Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.
Paria sunt igitur.: Verum enim diceret, idque Socratem, qui voluptatem nullo loco numerat, audio dicentem, cibi condimentum esse famem, potionis sitim.
Quare attende, quaeso.: Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.

Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt
prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit.

Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Duo Reges: constructio interrete. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. At multis malis affectus.

Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?
Nescio quo modo praetervolavit oratio.

Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus.
Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;
In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Quasi enim emendum eis sit, quod addant ad virtutem, primum vilissimas res addunt, dein singulas potius, quam omnia, quae prima natura approbavisset, ea cum honestate coniungerent.